miércoles, 6 de junio de 2012

O PARTIDO COMUNISTA DE GALICIA CELEBROU O SÁBADO 2 DE XUÑO EN FERROL A SÚA FESTA COA PARTICIPACIÓN DE JOSÉ LUIS CENTELLA

A última edición celebrárase en 1986 tamén en Ferrol.

coloquio 40 ANOS DAS FOLGAS DE 1972
O Partido Comunista de Galicia celebrou a súa Festa este sábado 2 de xuño en Ferrol, no Paseo Marítimo de Caranza, na rúa Cartagena. Unha Festa que estivo enmarcada nun contexto de crise económica, de recortes sociais e de involución democrática que para o PCG requiren dunha mobilización constante dos e das comunistas galegos con dous obxectivos fundamentais: non perder as conquistas sociais e políticas das que os comunistas foron protagonistas no século pasado e avanzar cara a consecución dunha sociedade alternativa ao sistema capitalista, no socialismo do século XXI.

Por primeira vez en vinteseis anos o Partido Comunista de Galicia recuperou a tradición da Festa dos e das comunistas galegas, unha xornada de lecer e compromiso coa que o PCG ven a sumarse ás numerosas que o PCE celebra en todo o estado e que culminan na Festa do PCE en setembro en San Fernando de Henares. Este ano a festa céntrouse no pasado e futuro do sindicalismo de clase, no marco dos 40 anos das Folgas de 1972 e na celebración do 90 aniversario da fundación do PCE.

No transcurso da Festa do PCG desenvolveronse coloquios, concertos, gastronomía, e exposicións, entre outros, ademáis do mitin central.


coloquio O FUTURO DO SINDICALISMO
En canto aos coloquios, o primeiro deles baixo o título de “40 anos das folgas de 1972" contou coa participación de Rafael Pillado, ex-secretario xeral do PCG e dirixente obreiro no 72 ferrolano; Waldino Varela, fundador das CCOO en Vulcano e dirixente obreiro do 72 vigués e Sari Alabau, ex-concelleira do PCG e EU en Ferrol e represaliada no 72.

O seguinte coloquio analizou o “O futuro do sindicalismo de clase” e contou coa participación de Víctor Ledo, das CCOO de Ferrol José Luis Pedrosa, Secretario Comarcal de CCOO en Pontevedra, e Rubén Pérez, secretario de organización do PCG en Galicia e coordinador de
EU en Vigo.

O terceiro coloquio analizou “Os retos da esquerda alternativa” e nel participaron José Luis Centella, Secretario Xeral do PCE, deputado e responsable federal de Política Institucional de IU; Yolanda Díaz, Coordinadora Nacional de EU e membro da Executiva federal de IU e Carlos Portomeñe, Secretario Xeral do PCG e membro da Presidencia federal de IU.

Durante o percurso da Festa estivo exposta a exposición "MERCEDES NÚÑEZ TARGA, O VALOR DA MEMORIA", unha exposición sobre a vida da histórica militante comunista, fundadora do PCG, secretaria de Pablo Neruda, represaliada polo franquismo, combatente nas filas da Resistencia francesa e presa nos campos de concentración nazis.


O mitin político foi o acto político central no que participaron José Luis Centella, Carlos Portomeñe e Carlos Álvarez, Secretario Xeral das Xuventudes Comunistas Galegas.


A partir das 22:00 horas desenvolveronse  os concertos a cargo das bandas El viejo caracol, M&M’S BAND e La Sentina.







lunes, 4 de junio de 2012

SORTEO BONOS AXUDA FESTA DO PCG

Estos son os BONOS premiados da FESTA DO PCG 2012:

FIN DE SEMÁN PARA DÚAS PERSOAS
Nº 0659

LOTE DE LIBROS DE NUESTRA BANDERA
Nº 0219




Os premiados podedes contactar coa organización da FESTA en:

organizacion@pcgalicia.org
ou
info@pcgalicia.org

Nóraboa

A FESTA EN FOTOS

Montaxe da carpa do escenario central


Rolda de Prensa Presentación da Festa,Javier Galán, do PCG de Ferrol; Carlos Portomeñe, Secretario Xeral do PCG e Rubén Pérez, Secretario de Organización do PCG
Mesa redonda: 40 anos das Folgas de 1972
Waldino Varela intervindo na mesa sobre o futuro do sindicalismo de clase (foto cortesía de EU Ponteareas)
Mesa sobre sindicalismo: Javier Pedrosa (sec da UC de Pontevedra de CCOO), Rubén Pérez e Victor Ledo (responsable da sección sindical de ACCIONA en Ferrol)


Carlos Portomeñe e Jose Luis Centella no mitin de Peche da FESTA (foto cortesía de EU Ponteareas)

Mitin de peche (foto cortesia de EU Ponteareas)



domingo, 27 de mayo de 2012

AUTOBUS Á FESTA DO PCG DENDE VIGO

O comité comarcal do PCG de Vigo organiza un BUS para o día da FESTA DO PCG  (2 de xuño) con saída de Vigo ás 8:30 e paradas en Pontevedra e Compostela. A volta está prevista o mesmo días ás 22:00 horas.
Para a apuntarse podedes enviar un correo a vigo@pcgalicia.org ou chamar ao tlf 986220729 (tardes). Prezo: 10 €

MESA REDONDA: 40 ANOS DAS FOLGAS DO 72

ÁS 12:00 HORAS, ESCENARIO DA FESTA desenvolverase unha mesa redonda na que se lembrarán os sucesos do 72 en Ferrol e Vigo. As Folgas do 72 significaron un fito histórico na loita dos e das comunistas contra a ditadura franquista e na procura de dereitos laborais para os traballadores e traballadoras.

Para esta mesa contaremos coa participación de dous figuras esenciais para entender o sindicalismo de clase deste país e os propios sucesos do 72, o camarada Waldino Varela, fundador das CCOO en Vulcano en Vigo e primeiro secretario provincial deste sindicato en Pontevedra.


Igualmente estará Rafael Pillado, ex-secretario xeral do PCG, detido no proceso coñecido como o dos "23 de Ferrol" e figura esencial do desenvolvemento folguistico nesta cidade.

Presentará o acto Sari Alabau, ex-concelleira do PCG e EU en Ferrol e procesada tamén no PROCESO DOS 23 en 1972

EXPOSICIÓN NA FESTA DO PCG: "MERCEDES NÚÑEZ TARGA, O VALOR DA MEMORIA"

A exposición sobre a camarada Mercedes Núñez Targa estará este ano na FESTA DO PCG. Para presentala nada mellor que este artigo de Xesús Alonso Montero prologuista da edición castelá do libro DESTINADA AO CREMATORIO que estará a venda no stand do Comité Central do PCG:

Mercedes Núñez Targa (Barcelona, 1911-Vigo, 1986),
loitadora memorable, admirable narradora
Xesús Alonso Montero

Autoretrato de Mercedes Núñez
No centenario do seu nacemento e a vinte e cinco anos da súa morte, ruboriza o feito de que a ignoren non poucos académicos e un número considerable de persoas “de esquerdas”, mesmo en Galicia, terra do seu pai (Bergondo) e en Cataluña, terra da súa nai (Barcelona). Non naceu Mercedes en berce proletario ou menestral, pero o 14 de abril de 1931 o seu corazón se alborozó, e en maio de 1936 o seu espírito inquieto e xeneroso, no clima incitante da Fronte Popular, ingresou nas Mocidades Socialistas Unificadas, e ao producirse o ominoso Alzamento, afiliarase ao PSUC. Na súa sede central traballará os anos da guerra coa eficacia emanada da súa entrega, a súa cultura, a súa condición de políglota e os seus coñecementos de contabilidade

Ao consumarse a batalla de Cataluña (xaneiro de 1939), o PCE destínaa á provincia da Coruña para reorganizar o Partido, responsabilidade, tan alta como perigosa, que asume aquela rapariga de 28 anos, autodidacta en actividades clandestinas. Non tarda en “caer” (o 10 de novembro como consecuencia dunha acción policial que afectou a 141 militantes da organización do norte de España (Bilbao, Santander”). Mercedes, que tanto escribiu sobre a tortura infligida aos seus camaradas, nunca nos relatou as probas ás que foi sometida na sinistra comisaría coruñesa ou na prisión de Betanzos, onde estivo illada. Condenada a doce anos e un día, ingresa na prisión de mulleres de Vendas (Madrid) o 6 de marzo de 1940, pero foi excarcerada o 21 de xaneiro de 1942 debido a un erro burocrático da desbordada e abigarrada maquinaria administrativa da organización penal franquista.

Antes de que as “autoridades” rectificasen, Mercedes pasa a fronteira francesa, aínda que a un destino parecido, o campo de concentración de Argelés. Foron uns meses de 1943, e en xaneiro de 1944 xa milita na Resistencia contra o mesmo inimigo que, desde facía catro anos, tentaba fascistizar España. Mercedes (agora “Paquita Colomer”) “cae”, con once compañeiros da 5ª Agrupación de Guerrilleiros, en Carcasonne, nas garras de René Bach, oficial da Gestapo especialmente duro. A propia Mercedes viu como torturó e executou a algúns camaradas; a ela destinouna ao campo de concentración de Ravensbrück.

Esta experiencia contouna en catalán no carretó dels gossos (1980); anos despois, en 1967, contará, en castelán, unha dolorosa experiencia anterior en Cárcere de Vendas (París, Ebro). É mágoa que este libro memorialístico, escrito con talento de novelista, publicásese moito despois da dura experiencia. É lícito supor que Doce Chacón, a gran narradora Doce Chacón, non é allea ao maxistral e conmovedor libro carcelario de Mercedes Núñez. Era o primeiro relato sobre o infrahumano perfil dos cárceres franquistas dos primeiros anos da Posguerra, unha paisaxe dantesca. A prisión de Vendas, deseñada en 1932 con criterios humanistas por Vitoria Kent para cincocentas reclusas, “almacenaba” en 1940 máis de seis mil e, meses antes, a nove mil, entre elas, O Trece Rosas.

Acaba de publicarse na benemérita editorial Renacemento (Sevilla) a primeira tradución castelá do carretó dels gossos co título de Destinada ao crematorio. Mercedes salvouse por días. Chegaron a tempo ao lugar do oprobio as tropas aliadas. Os soldados, ao ver a figura de Mercedes e as súas compañeiras, choraron desconsolados. Non sabemos se aqueles combatentes repararon nunha diminuta bandeira tricolor que Mercedes lucía na súa harapiento uniforme e que tecera para ela unha Mariana Pineda anónima gaseada horas antes da liberación.

Aínda que esquelética e moi enferma, Mercedes declara na Audiencia de Carcasonne, o 27 de xullo de 1945, contra o represor nazi René Bach, co cal, a petición do xuíz, terá un careo ao que Mercedes agarraches disposta -aclara e precisa- a golpealo e cuspirlle na cara. Non o fixo porque o viu tan derrotado, tan inerme que, aínda sen sentir piedade por el -aclara, de novo- non lle cuspiu por dignidade (“algo máis forte que todos os odios, o sentimento da miña propia dignidade”)

Coñecín a Mercedes en 1976, en Vigo, onde pasou, co seu marido e camarada Medardo Igrexas Martín, o dez últimos anos da súa vida. En Puxeiros, nos arredores da cidade, vivían nunha casa modesta cuxo horto ela mesma coidaba. Lembrábame a Rosa Luxemburgo cando escribía desde a prisión a Sonia cos ollos húmidos ao contemplar as minúsculas aves como criaturas indefensas. Bondadosa, intelixente e políglota como Rosa Luxemburgo, dedicou unha boa parte desa década a explicar, en escolas e institutos, como foi a barbarie nazi nos campos de concentración. Mágoa que, desde 1980, non volvese á literatura memorialística para a que estaba tan ben dotada!

miércoles, 9 de mayo de 2012

ESCOMENZAN OS TRABALLOS PARA A FESTA DO PCG 2012

Por primeira vez en moitos anos o PARTIDO COMUNISTA DE GALICIA recupera a tradición da FESTA dos e das comunistas galegas, unha xornada de lecer e compromiso que celebrarase en Ferrol o vindeiro 2 de xuño. Con esta FESTA o PCG ven a sumarse ás numerosas que o PCE celebra en todo o estado e que culminan na FESTA DO PCE en setembro en San Fernando de Henares. Este ano a festa céntrase no pasado e futuro do sindicalismo de clase, no marco dos 40 anos das Folgas de 1972 e na celebración do 90 aniversario da fundación do PCE. O comité executivo do PCG iniciu xa estes días unha campaña de venda de BONOS AXUDA como primeira aportación económica militante.
cartel da FESTA deste ano

EL VIEJO CARACOL OUTRO GRUPAZO PARA A FESTA DO PCG 2012

LA SENTINA, UN DOS GRUPOS DA FESTA DO PCG 2012